Hoe ga je om met een existentiële crisis als ondernemer?

  • min
Inhoud

    Is het normaal om plafonddiensten te draaien, terwijl de ene paniekaanval na de andere je steeds verder duwt in de flow van gepieker? Mag je je wel eens ontevreden voelen of ineens heel veel vragen hebben waar je niet direct antwoord op hebt? Kan je ermee leven dat je niet altijd een antwoord krijgt? En hoe ga je om met verstrengelde verlangens en kernwaarden? We willen geloof ik allemaal wel financiële vrijheid, zonder er hard voor te moeten werken.

    Zit je er weleens mee of het gek is om een existentiële crisis te hebben als ondernemer? Of zelfs meerdere? En heb je geen idee hoe je hierin jouw weg vindt? Tune even in. In deze aflevering ben ik een open boek. Ik deel met liefde wat mij helpt om hier zonder schaamte mee om te gaan en hoe je jouw gedachten kan flippen. En nee, we gaan het niet wegstoppen, maar ervaren.

    Liever luisteren? Zet de podcastaflevering aan op Spotify.

    Je vind deze aflevering ook op Apple Podcasts, Youtube Podcasts, Pocket Casts en Podimo. Klik op follow en mis nooit meer een aflevering. Oh, en ik zou het enorm waarderen als je een review achterlaat in de vorm van ⭐⭐⭐⭐⭐

    Ik wend me vaak tot analogieën als ik iets wil uitleggen, omdat het helpt om mijn punt helder te maken. De on-brand analogie voor Root and Bloom Studio is de natuur en om zo’n existentiële crisis uit te leggen, denk ik in seizoenen.

    Existentiële crisis is je winter

    Ik neem je even mee in mijn gedachten. Er zijn verschillende seizoenen in je ondernemersleven waar je doorheen mag gaan en een existentiële crisis is daar één van. Ik zie het als mijn winter en ik vertel je zo waarom. 

    De natuur bloeit niet het hele jaar door en aangezien wij allemaal een onderdeel zijn van het geheel, horen ook de donkere dagen bij het (ondernemers)leven. Ook de duisternis mag je leren vertrouwen. Het is niet een slecht iets dat je moet vermijden, het is ook juist nodig om alles in balans te houden zoals Yin en Yang. Zo heb je dag en nacht, zomer en winter.

    In duisternis schuilt ook magie. Ik hou van de nacht, de maan en de sterren, want dat brengt mijn creativiteit op gang. Tja, ik ben eigenlijk gewoon een nachtuil, hoe hard ik ook probeer om vroeg op te staan om mijn dag te plukken. Dat maakt me niet beter of slechter dan de ondernemers die om 6 uur in de ochtend al in de sportschool staan. Het is gewoon anders. In de duisternis gebeurt juist ook heel veel… Je bent als mens gevormd in het donker in een baarmoeder en zaadjes ontkiemen diep in de grond. Ons ecosysteem heeft licht en duisternis nodig om te floreren.

    Composteer je frustratie tot inspiratie

    Ik zeg altijd: “Composteer je frustratie tot inspiratie”. Je shit voelen is de mest voor je bloei. Je kunt niet altijd in een high vibe zweven boven je meditatie kussen. Daar leer je niets van. 

    Als je al een tijdje behoort tot mijn Instagram vrienden, dan weet je waarschijnlijk dat ik iets van 1000 glibberige huisdieren heb. Een paar jaar terug adopteerde ik wormen in een wormenkrukje voor ons appartement in de stad, om onze groenafval te composteren voor de 80+ planten die ook in ons huis tot een groene oase maken. Dus ik kan nu vol vertrouwen zeggen dat ik het composteerproces redelijk begrijp en dat als je de wormen een stukje appel geeft, dat zij daar echt niet in één dag compost van maken. Composteren kost tijd. Het is een traag proces, maar het laat mijn planten wel stralen en zorgt ervoor dat ons groenafval goed benut wordt.

    Mijn punt is dat een traag proces juist heel productief en nuttig kan zijn.

    In onze go-go-go maatschappij draait het om productie. Om de productie hoog te houden, moet je 24/7 productief zijn en als je dus ‘als mens’ even vastloopt of niets doet, dan ben je niet productief. Sterker nog, het wordt als ‘lui’ gezien en dat voelt rot. Niemand vind het leuk om als een luiwammes gezien te worden, want dan draag je niet bij aan de maatschappij en dat brengt een gevoel van schaamte mee. Deze gedachtegang houdt je in een vicieuze cirkel, waardoor je je alleen maar slechter gaat voelen over jezelf.

    Er zijn een paar manieren om uit die vermoeiende gedachtengang te komen:

    Ga iets doen in plaats van erover te blijven malen. Onderneem actie – klein of groot – waarvan je denkt dat het je helderheid gaat geven. Als je niets weet, ga dan intuïtief tekenen of slenter door een museum. Blijf niet in je eentje ploeteren om het allemaal uit te vogelen en zoek nieuwe ervaringen op. Vertrouw op de magie van het leven en dat je niet je volgende stap altijd uitgestippeld hoeft te hebben.

    Zoek comfort in gezonde dopamine

    Jaag vooral op de ‘echte’ dopamine, dus niet die van je telefoon. Ga ademwerk doen, yoga, meditatie, wandelen, koken, visualiseren, iets creëren of verbinden met anderen als je daar behoefte aan voelt. Series bingen en doom scrollen is niet het dopamine dat je wilt tijdens je existentiële crisis. 

    Leven volgens de kapitalistische klok is niet alleen hoe we onszelf uitputten, maar ook de aarde. De grond moet rusten om zich voor te bereiden op nieuwe groei. Jouw innerlijke grond moet ook rusten om zich voor te bereiden op nieuwe groei en de vruchten van jouw werk te kunnen dragen.

    ‘Klikt’ dit als ik het zo breng?

    Echte groei gaat niet om steeds hoger en hoger reiken naar de zon, het gaat om hoe diep je geworteld bent in je eigen (w)aarde.

    Vertrouw meer op jezelf dan op het kapitalisme

    Waarom saboteer je jezelf eigenlijk met onmogelijke verwachting dat je altijd alles helder moet hebben en daarbij ook nog eens 24/7 productief moet zijn. Je mag ook productief zijn op je eigen tempo – net als de wormpjes in mijn wormenkrukje.

    Denk je dat die zich schamen omdat ze op hun gemakje het appelklokje transformeren naar zwart goud voor mijn plantjes? Schaamte is gewoon gif voor je creativiteit. Eigenlijk voor heel veel dingen. Het weerhoudt je ervan om keuzes te maken die eigenlijk beter zijn voor je.

    Mijn geheime bestrijdingsmiddel tegen schaamte

    Mijn geheime bestrijdingsmiddel tegen schaamte is: geen verwachtingen hebben, of in ieder geval de lat laag leggen.

    Perfectie is echt een mythe, omdat iedereen eigen normen en waarden heeft en eigen perceptie van normaal – hoe erg wij, mensen, ook streven naar een bepaald ‘normaal’, die norm is denkbeeldig. Er zijn heel veel religies die preken wat normaal, puur of zondig is. De media heeft ook zeker een vinger in die pap. Je wordt van alle kanten beïnvloed, dus het is niet gek om je te schamen als je het even niet meer weet. Het is altijd een innerlijke strijd – bewust of onbewust – of je nu wel of niet voldoet aan een bepaalde norm die de maatschappij aan je stelt. 

    Ik heb veel domme dingen in mijn leven gedaan, ben ik dan nu een minder goed mens? Moet ik me schamen? Hoewel ik van mezelf hou, vind ik mezelf ook een idiootje. Ik maak mezelf niet klein door dit te zeggen. Ik zeg dit omdat ik de Yin en de Yang in mezelf omarm. Ik ben niet perfect. Niemand is perfect. Die idiote kant van mij gaat nooit weg en ik zal in de toekomst vast nog wel meer domme dingen doen. Ik ben een fucking mens en jij ook. Schaamte voelen is hetzelfde als zeggen dat je een slecht persoon bent, omdat je af en toe domme dingen doet of het even niet meer weet. En dat is niet terecht, want het is een onderdeel van je menselijkheid. Tuurlijk bestaan er uitzonderingen zoals psychopaten, maar ik ga er even vanuit dat jij geen psychopaat bent.

    Door al je flaws te omarmen en jezelf niet als perfect te zien, verlos je jezelf van dat schaamtegevoel. Dus sluit vrede met je Yin en Yang kant. Het is nooit de bedoeling geweest van dit leven dat je nooit fouten maakt. Zonder fouten en bewustwording is er geen wijsheid. Als dit resoneert wil je dit zeggen: Wees minder hard voor jezelf. Schrijf het op een briefje, plak het ergens op en herinner jezelf er dagelijks aan.

    Je hebt je shit nodig om al jouw ideeën te laten wortelen in een rijke bodem.

    Als je een existentiële crisis ervaart of ervaren hebt, dan ben je een sensitief persoon die heel diep nadenkt over dingen uit nieuwsgierigheid. Wanneer je jouw existentiële crisis niet wegwuift en het bewust ervaart en volledig vertrouwt op het proces, dan wortel je steeds dieper in je eigen waarheid. Zo voeg je niet toe aan de ruis, maar onderscheid je jezelf juist met je authenticiteit. 

    Je hebt ook mensen die niet zo veel nadenken en er ook niet om geven. Die hebben zulke diepe ervaringen niet met een existentiële crisis. Maar zou je echt met ze willen ruilen? 

    Hoe je met jouw donkere dagen omgaat is volgens mij de echte uitdaging van jouw groei. Het is lastig om sane te blijven als je overal krampachtig de controle over wilt houden. 

    Wat als je de moed hebt om los te laten en je mee te laten voeren met de wind net als een paardenbloemzaadje? Wat als je op een geweldige plek landt? Ook als dat niet zo is, kan je dan ook een stapje terug doen? Even kosten drukken en misschien een day job nemen? Of extra dagen gaan werken? Totdat de wolken weer opklaren en je verlichting voelt?

    Is dat echt het einde van de wereld?

    Zo’n existentiële crisis is gewoon shit en je wilt dat het snel voorbij is — I get you, same. Toch is loslaten en rusten een belangrijk onderdeel om in je volgende seizoen sterker terug te komen.

    Ik draag mijn donkere periodes niet altijd met flair, maar – hoe cheesy en simpel dit ook klinkt – ik weet ook weer dat ik hier even doorheen mag en dat het weer overwaait. Dingen waar ik geen controle over heb, probeer ik los te laten om mijn innerlijke vrede te bewaren. Ook al is alles uitvogelbaar, ik hoef niet meteen altijd alles uit te vogelen. Staar lekker voor je uit, laat je meevoeren in je dagdromen of ga uitwaaien op het strand.

    Naar mijn mening zijn de meest magnetische en authentieke mensen, de mensen die de struggle van een existentiële crisis kennen en er open over zijn. Ik zeg niet dat je dan het leven helemaal begrijpt, maar je bent in ieder geval nieuwsgierig genoeg om het te proberen. Als dit herkenbaar is, gun jezelf die credits. Je bent geen probleem dat altijd opgelost moet worden. Je bent een complex en magisch wezen en je gedachtenspinsels zijn net zo oneindig en adembenemend als het heelal.

    Een existentiële crisis is eigenlijk een soort verstilling, een winterslaap. Je hoeft helemaal niet zo veel te doen behalve het te ervaren en los te laten. Ik noem het ook wel mijn pruttelperiode.

    Meestal ontstaat dit bij mij na een lancering van een nieuw product of nadat ik vol toewijding een groot 1-1 branding traject heb voltooid. Ik heb dan zoveel kennis gesnackt, dat ik zelfs een podcast op de WC luister. Op gegeven moment heb ik zoveel input dat ik bijna constipatie krijg. Om output te genereren is het nodig om alles even te verteren.

    Creativiteit komt spelen als jij er ruimte voor maakt

    Nu ik dit najaar mijn cursus: “Schrijf je eigen merkbijbel” heb gelanceerd, ben ik weer in die pruttelperiode beland. Er zijn veel interessante ideetjes die aankloppen, maar ze klikken nog niet, heb je dat ook weleens? 

    Geef jezelf eraan toe en neem wat tijd voor bezinning of doe gewoon lekker niets. Vaak ga ik tekenen of iets creatiefs doen en juist dan komt er ineens out of nowhere inspiratie aanwaaien. Wie weet wat er dan blijft plakken. Ik verwerk alle nieuwe wijsheden in praktijk en mijn aanbod. Misschien schuilt er wel een geniaal idee in de duisternis van jouw existentiële crisis.

    Weetje nog wat ik eerder zei? “Composteer je frustratie tot inspiratie”.

    Hoewel ik van nature echt wel echt een bezig bijtje ben en van actie houd, want: ‘hallo gezonde dopamine’. Moet iets wel echt mijn interesse wekken, zodat ik direct van de bank afspring en mezelf vastbijt in het idee dat mag ontkiemen.

    Laat je verwachtingen los en je voelt vanzelf wanneer het zonnetje weer gaat stralen. Bij mij uit het zich vaak in een stroomversnelling aan energie door een idee waarbij ik een ‘OH YEAH’ voel die ik van alle daken wil schreeuwen. Het zit ‘m niet zozeer in discipline, maar in toewijding. Als je dat laatste voelt, dan ga je ineens hard. 

    Maargoed, nu ik deze aflevering opneem zit ik in mijn pruttelperiode en alles voelt meer als een “hmm” en “uh-huh”. Niets spreekt me echt aan en ik wil het liefst cocoonen, koken, tekenen, een boek lezen of wandelen met mijn hond. Volgens mij had ik al in een eerdere aflevering verteld dat we op dit moment een jaren ‘30 huis aan het verbouwen zijn en hoewel het klussen vaak leuk is, merk ik dat ik minder headspace heb voor andere dingen.

    Het voelt als een existentiële crisis, want mijn lichaam wil in diepe rust zijn, terwijl mijn geest onrustig is en meters wil maken. Vooral omdat fomo om de hoek komt kijken, omdat ik bang ben dat ik na een tijdje offline te zijn compleet irrelevant wordt bij mijn community. Heel normaal als je dat ook ervaart, trouwens. Nogmaals, we zijn allemaal mensen.

    De ergste angst is misschien nog wel dat als je als ondernemer te lang een sabbatical neemt, dat je dan misschien wel terug moet naar een 9-5 baan. Maarja, zoals ik al eerder zei: “Hoe erg is dat nou echt?”. Er is no shame in een day job. Ik vind het juist heel slim om je creativiteit vrij te laten, terwijl een day job je rekeningen betaalt.

    Wat te doen als je waarden botsen?

    We willen allemaal denk ik wel financiële vrijheid zonder te werken, maar dat zijn wel conflicterende kernwaarden. Dan kan je twee dingen doen. Of je maakt de onwijs moeilijke keuze om één van je kernwaarden te omarmen. Of je gaat openlijk om met de spanning tussen die twee of drie conflicterende kernwaarden, zonder het weg te stoppen of verbitterd te zijn dat het niet zo werkt in de wereld. 

    Je bent authentiek, maar own je het ook?

    Grootste fout die je kunt maken in je personal branding is dat je jezelf niet uitspreekt, nooit je onpopulaire mening deelt en zo dus verdwijnt in een wereld waar iedereen praat als ChatGPT. Ik ben zo blij dat ik deze podcast ooit ben begonnen, ook al was dit toentertijd een grote stap buiten mijn comfortzone. Ik zie dit medium niet alleen als mijn uitlaatklep of een marketingtool, maar juist als een plek waar ik je hoop te inspireren, zodat je je niet meer alleen voelt en het veilig voelt om ook jouw gedachten te delen.

    Rusten is je recht

    Ik ben dit soort periodes maar gewoon gaan zien als de nodige stilte in mijn business. Eigenlijk is het gewoon winterslaap. Toevallig is het (nu ik dit typ) ook januari en hoewel op het begin van het jaar vaak veel druk staat met ‘new year, new me’ voornemens die je hooguit tot maart onthoudt, ben ik samen met de natuur nog gewoon lekker aan het chillen en rustig aan het reflecteren. Er zijn veel betere manieren om je jaar te beginnen dan ‘goede voornemens’, zoals jezelf de vraag stellen: “Wat wil ik volgend jaar op dit moment vieren”. Ik heb trouwens een gratis Vision Board Werkboek gemaakt met deze en nog andere journal vragen, inclusief vision board Canva templates voor de desktop en telefoon. Zo wordt je altijd aan je visie herinnerd. Als je zin hebt om te journalen en digitaal te knutselen, dan vind je het werkboek via de link in de shownotes. Als je er geen zin in hebt, ook prima, he! Dit is niet bedoeld om je op te jagen, maar juist om je in een creatieve flow te brengen.

    Stilte is nodig voor integratie, ondanks dat we er weerstand bij voelen. Hosselen wordt verheerlijkt in onze kapitalistische cultuur en stilte wordt vaak geassocieerd met luiheid. 

    Als jij nu in tweestrijd zit over of je nu productief moet zijn, terwijl je eigenlijk behoefte hebt aan rust en stilte. Zie deze podcast dan als een liefdevolle reminder dat rusten essentieel is voor duurzame groei.

    F*ck oververmoeidheid en altijd maar druk zijn om druk te zijn en het als een soort verheven status symbool te zien. Jouw waarde wordt niet bepaald door hoeveel lanceringen je per jaar draait. De go-go-go cultuur steelt niet alleen je energie, maar ook je creativiteit en verbeeldingskracht. Je bent genoeg, ook als je jouw tijd neemt om te rusten.

    Rusten is niet minder doen om meer te doen. Het is jouw f*cking recht.

    Ik hoop dat je jouw nodige rust pakt en dat jouw innerlijke grond gevoed wordt, zodat je nog meer wortelt in jouw (w)aarde en je wereldverbeterende ideeën in volle bloei zet wanneer de tijd rijp is.

    Oja en als je mijn 16e aflevering nog niet geluisterd hebt, plak ‘m dan hier achteraan en ontdek hoe je ‘echt’ tot rust komt. 

    B(l)oeinde brief 💌

    Een boeket vol inspiratie en creativiteit, direct bezorgd in je inbox.