Er zit op dit moment niks in je tasje
Dit voelt oncomfortabel om toe te geven, maar ik heb een telefoonverslaving. 🫣 Mijn brein wil continu dopamine snacken en mijn telefoon is vrijwel altijd bij me, dus het is lekker makkelijk om dat ding te pakken.
De notificaties zijn een dopamine-snack waar jouw brein snel aan went. Stom maar wel de harde waarheid, want de notificaties en het algoritme zijn intentioneel bedacht om ons langer op platformen te houden. We verlangen continu naar feedback en als we het hebben dan maken we dopamine aan.
Ik vergelijk het met fastfood, zoals de snelle hap bij de Mac. 🍟 Het vult als een gek, waardoor je echt geen zin hebt om nog de tijd en moeite te nemen om een gezonde maaltijd te koken. Terwijl je heus wel weet dat gezonde maaltijd een positieve impact heeft. 🥗🙃✨
Zo weet je ook dat afleiding je van je productiviteit beroofd. Een tof nieuw aanbod creëren en lanceren is veel gezonder voor je business, omdat het meer impact heeft dan zinloos scrollen. Het brengt geld in je laatje. Duh.
Maar dan mag je wel eerst een recept verzinnen en boodschappen doen om de ingrediënten erbij te zoeken. Vervolgens mag je ook nog eens liefde, tijd en energie steken in het bereiden van de maaltijd. Dan serveer je het uit en geniet je ervan met gezellige mensen. Ook leuk voor je brein, omdat zo’n dinner party voldoening geeft. Alleen kost het meer moeite en duurt het dus langer om de feedback te ontvangen die voor dopamine zorgt. ⏳ Plus je brein zorgt ook voor de nodige drama en denk je: ‘Uhh wat als het mislukt en blablabla’.
Diep van binnen weet je wel wat beter is voor je, toch blijf je verlangen naar die makkelijke snack. En af en toe een snackje is geen punt, he. Een half uurtje scrollen op socials kan eigenlijk best goed zijn voor je humeur of als je bewust naar inspiratie zoekt. Ik gebruik TikTok regelmatig voor research en heb op socials allemaal mapjes aangemaakt met onderwerpen die ik interessant vind waar ik content in opsla alsof het een digitale kenniskast is.
Er is onderzoek naar gedaan dat als je langer dan een half uurtje op socials scrollt, het uiteindelijk wel overload en stress veroorzaakt. Ik keek laatst een korte docu genaamd ‘How Smartphones Shrink Our Brains’ waarin dit besproken wordt.
Als je dus te vaak ongezond snackt, is dat niet zonder gevolgen. Terwijl je van ongezonde snacks aankomt, krimp je juist van je telefoon. Naja, je brein krimpt. Toen ik achter kwam dat dit dus ook onderzocht is, werd ik meteen bewust van waarom mijn brein vaak als gatenkaas voelt wanneer ik te lang op mijn telefoon zit.
In deze aflevering neem ik je mee in mijn bevindingen en ik hoop hiermee oprecht bewustwording te creëren rondom het gebruik van je telefoon. Vorig jaar november deed ik een persoonlijk experimentje om de ruis te verminderen en meer focus aan te brengen in mijn leven, door offline weekenden in te lassen. Guess what!? Die offline weekenden zijn nu heilig voor me.
Liever luisteren? Zet de podcastaflevering aan op Spotify.
Je vind deze aflevering ook op Apple Podcasts, Youtube Podcasts, Pocket Casts en Podimo. Klik op follow en mis nooit meer een aflevering. Oh, en ik zou het enorm waarderen als je een review achterlaat in de vorm van ⭐⭐⭐⭐⭐
Of lees hieronder verder…
Met een ADD-brein ben ik sowieso al snel afgeleid. Ik stond vanochtend een selderijsap te maken en ik pakte een glas uit de servieskast en zette het op het aanrecht. Toen schoot er ineens iets door mijn hoofd dat ik de vaatwasser aan moest zetten. Vervolgens zag ik dat mijn hond geen water meer had, dus schonk ik water bij en uiteindelijk liep ik weer naar de servieskast om een nieuw glas te pakken om erachter te komen dat er nu twee glazen op het aanrecht staan. 😂
Je begrijpt wel dat de afleiding van mijn telefoon de chaos in mijn hoofd erger maakt. Dus voordat er straks 10 glazen op het aanrecht staan, wil ik me er bewust van worden welke afleidingen niet zoveel toevoegen aan mijn leven. 100 keer onnodig mijn telefoon binnen 10 minuten checken is een van die afleidingen die ik liever wil elimineren. 🙄
Het is soms te gek voor woorden dat als ik uitgekeken ben op Instagram, ik al mijn apps af ga en mezelf ineens erop betrap dat ik een artikel zit te lezen over hoe Emma Watson aan het daten is met een medestudent. Frankly, I couldn’t care less. 😅 Tijdens zo’n bewustwording moment besef ik me hoe moe ik eigenlijk wordt van mijn telefoon. En dat niet alleen. Ik mis heel veel offline momentjes van mijn leven, sta vaker op auto-pilot en ervaar onnodig veel meer stress.
Zoals ik al in het begin zei, je telefoon is niet per se slecht. Het beïnvloedt je pas negatief als je het te vaak gebruikt. Overal waar ‘te’ voorstaat is niet goed voor je, heb ik iemand ooit horen zeggen. Ik zie zeker ook positieve kanten aan een telefoon. Zo heb ik veel vriendinnen die in het buitenland wonen en mijn telefoon is dé tool om laagdrempelig in verbinding te blijven met die meiden. Je kunt voor jezelf vast ook veel positieve punten bedenken. Ik vind er eentje wel heel erg uitspringen, zeker voor deze podcast en dat is dat je door je telefoon en socials nu heel snel en laagdrempelig je business kunt opzetten en laten floreren en daar ben ik – als introvert – ontzettend dankbaar voor. 🤭
Toch vind ik wel dat er meer bewustwording op het gebruik van je smartphone mag komen en ik hoop in ieder geval jou te inspireren om dieper na te denken over je relatie met je telefoon. Zeker als moderne ondernemers staan we altijd aan en zijn we vaak online te vinden. Er zijn diverse wetenschappelijke onderzoeken gedaan naar hoe je telefoon je brein herprogrammeert alsof het ook een software is. Wat betekent dit voor jou en mij? En hoe kunnen we dit in ons voordeel laten werken i.p.v. dat het tegen ons werkt?
Even een feitje tussendoor en dit is absoluut niet bedoeld om je oud te laten voelen, maar holy shit. De eerste iPhone werd in 2007 geïntroduceerd door Steve Jobs. Yes, we leven al zolang met een telefoon in onze zak… 📱
Sindsdien is er een hele nieuwe wereld voor ons opengegaan, alsof we een deur naar Narnia hebben gevonden. Ook wel de 2d virtual reality genoemd, een digitale wereld die nu altijd via je scherm toegankelijk is. De mensen die het algoritme en de feeds uitgevonden hebben, wisten precies wat ze deden. Pull to refresh is vergelijkbaar met de speelautomaten die in casino’s staan. No need to say more, right?
Het is verslavend ingericht en daarom pak ik op een dag zo vaak mijn telefoon. En ik ben niet alleen. Gemiddeld checken we onze telefoon 96 keer per dag als ik de docu mag geloven. Sta je er weleens bij stil hoe vaak jij je telefoon per dag checkt? Het is een stille epidemie die we massaal negeren. We zijn echt vastgelijmd aan onze telefoon. Zinloos scrollen geeft voldoening, maar het zorgt bij mij ook heel sneaky voor verhoogde angst, stress en vergeetachtigheid.
Je hoeft bijna niets meer te onthouden
Super chill dat je telefoon alle verjaardagen van je naasten onthoudt en je nooit meer een bloemetje vergeet te kopen voor je oma als ze jarig is. Ook fijn dat je jouw wiskundeleraar van vroeger ongelijk kunt bewijzen toen diegene zei dat je je best moest doen, want je hebt straks echt geen rekenmachine op zak. 😜 Je telefoon maakt je leven makkelijker, maar aan de andere kant, zo krimpen je hersenen. Je hippocampus krimpt letterlijk. Juist omdat je bijna niets meer zelf hoeft te onthouden. Net als met roken, gaan we later pas zien hoeveel impact telefoongebruik heeft op ons als we ouder worden. Het is niet voor niets dat ouderen van nu hersenspelletjes doen om hun brein te trainen tegen dementie. En nogmaals, dit is niet om je bang te maken, maar juist om je bewust te maken.
Als je fomo al zat was, dan is er iets nieuws: nomofobie
Als we nog niet genoeg aan fomo hebben dan bestaat er ook nomofobie, de angst om je telefoon niet bij je te hebben. Geef toe. Hoe vaak schrik jij dat je denkt: ‘Shit, waar is mijn telefoon!?’ 😱 Soms ben ik ‘m thuis echt kwijt, omdat mijn brein dus vergeetachtig wordt. Dan vraag ik mijn partner om me te pingen via find my phone. Hoe vaak heb jij lichte paniek als jij denkt dat je telefoon kwijt bent? Het is ook echt gestoord hoeveel persoonlijke informatie er op zo’n klein dingetje staat. Met je telefoon regel je jouw business, je geld, je vakanties, zelfs je verzekeringen. Of naja, je regelt bijna heel je leven op dat ding, dus nomofobie is een logisch gevolg.
Hoe blijf je dan productief?
Weetje, als je jouw telefoon in een la legt, dan ben je ‘m ook niet snel kwijt. Wat me opviel is dat dit het beste werkt voor mij om productief te zijn. Ik zet het geluid uit en leg mijn telefoon in mijn bureaula als ik me wil focussen op het maken van mijn cursus bijvoorbeeld. Ken je het gezegde ‘uit het oog, uit het hart’? In het geval van mijn telefoon is het ‘uit het oog, uit het brein’. Als ik mijn telefoon niet zie, dan pak ik ‘m minder snel. Ik heb allerlei apps en vergrendelingen geprobeerd, maar dat werkt niet voor mij. Misschien dat het wel voor jou werkt, he. Ik vind de old school manier van je telefoon gewoon uit het zicht leggen de beste manier tot nu toe om productief te blijven. Er zijn zelfs onderzoeken geweest dat wanneer je telefoon in een andere kamer ligt je productiever bent.
Wanneer ik te veel op mijn telefoon kijk zorgt het niet alleen voor afleiding en vermindert het mijn productiviteit, het creëert ook onnodig veel drama in mijn hoofd. Kijk je brein is sowieso een drama queen met dank aan onze evolutie. Je brein is geprogrammeerd om je in leven te houden door je te beschermen tegen gevaren. In de moderne wereld zijn we veiliger, afhankelijk van in welk land je woont, maar je brein blijft je beschermen. Als jij iets nieuws wilt lanceren, dan beschermt je brein je door gedachten als: ‘Wat als ik faal?’. Wanneer je op socials scrollt ga je jezelf bewust of onbewust vergelijken. Dan kickt de imposter syndrome in en komt er een rij aan gedachten die je productiviteit om zeep helpen.
Productief werken gaat er niet zozeer om hoe lang gefocust werkt, maar hoe lang je vrij van drama kunt werken. Je krijgt zoveel meer voor elkaar in een half uurtje vol focus zonder drama. Je telefoon voedt je brein ook drama. Het algoritme in je feed creëert een bubbel vol eenzijdige informatie en beïnvloedt kritisch denken op een negatieve manier.
Waarom ben ik zo vaak overprikkeld en moe?
Wat ik zelf merk is dat ik snel gestrest, overprikkeld en down ben, omdat er zoveel mogelijk is met smartphone en je alles online kunt regelen. Je bent de hele dag aan het multitasken. Je brein heeft een limiet, dus je kunt je maar op zoveel dingen focussen per dag. Omdat je brein extra hard moet werken, en dus veel energie verbruikt om te concentreren en zoveel informatie te verwerken, zorgt dit voor vermoeidheid. Als je productief wilt zijn, mag je dus prioriteiten stellen. Je telefoon vecht continu om plek in je brein door je af te leiden.
Je kent het wel. Je gaat lunchen met een vriendin en checkt even je telefoon. Of je kijkt een serie en scrollt tegelijk op socials. Ik ben dan met een taak bezig voor werk en uit het niets betrap ik mezelf op dat ik mijn telefoon ineens pak om social media te checken. Soms voelt dit zo random. Laatste tijd ben ik me daar steeds bewuster van en vraag ik mezelf af waarom ik dit doe.
Door veel ‘waarom’-vragen aan jezelf te stellen kom je uiteindelijk uit tot diepere antwoorden waar je nog innerlijk werk voor mag doen.
Zo kan het soms fomo zijn of dat je op zoek bent naar validatie. Waarom ben je bang om iets te missen? Waarom zoek je validatie? Leg je telefoon weg en pak je journal. Beantwoord de ‘waarom’-vragen die dan opkomen als een trein om tot een diepere kern te komen van je trigger.
Je mist juist veel als je op autopilot staat
Elke keer als je afgeleid wordt door je telefoon is het een gemist moment in het hier en nu. Stel je bent in hyperfocus en je wordt afgeleid, dan scroll je zo een half uur (of langer) op je telefoon zonder het door te hebben. Zo’n afleiding maakt het lastiger om weer in die diepe gedachten te zinken waar je eerst was. Zo ontstaat er meer ruis en vermindert je focus. Voor je het weet slipt de dag weg en ben je je er niet van bewust wat je precies die dag hebt gedaan of hebt ervaren.
Weet dat jij zelf kunt nadenken over je keuze en zelf de touwtjes in handen hebt om het anders te doen. Kijk voor de grap eens buiten om je heen en check hoeveel mensen je op hun telefoon spot. Oke, in de stad heb je meer mensen dus logisch dat je dan ook meer mensen op hun telefoon ziet, maar toch. Het is heftig als je er bij stil staat.
Dit soort realisaties laten je stilstaan bij je eigen telefoongebruik. Ik schrok een paar keer van mijn eigen telefoongebruik. Met name hoe vaak ik op Instagram te vinden ben. Los van dat dit mijn werk is.
Waarom mijn offline weekenden heilig zijn
Elke keer wanneer ik mijn telefoon ontgrendelde, lonkte het roze icoontje van de Instagram-app. Mijn vinger ging er uit gewoonte naar toe en ik sloot de app gauw weer af zonder iets te lezen. Bizar eigenlijk, hoe ik onbewust toch socials even wilde checken. Als ik dan een gewoontedier moet zijn, dan liever met een gezonde routine. Dat ik automatisch en moeiteloos elke ochtend een selderijsapje pers en drink, bijvoorbeeld. Gezonde en strategische gewoontes laten je floreren. En laten we eerlijk zijn, wat voegt zinloos scrollen toe aan jouw strategie om iets te bereiken?
Wat ik verder uit mijn offline weekendje haalde, is dat ik me gemotiveerd voel om tijd te blokken en time-wasters – zoals het eindeloze scrollen en vergelijken – te verminderen. Minder ruis en meer focus. Ik merk dat ik zo veel meer gedaan krijg vanuit rust. Dit is voor mij de essentie van duurzaam groeien.
Wil je zelf experimenteren? Door vaak en lang genoeg te oefenen en te herhalen kan iets een nieuwe gewoonte worden. Het kost je brein ongeveer 30 dagen om nieuwe patronen te ontwikkelen. In de eerste maand was ik dus heel gedisciplineerd elk weekend offline. Ik ga nu al een half jaar elk weekend offline en het bevalt onwijs goed. Ik heb nu veel meer tijd voor hobby’s die de druk van het ondernemen afhalen. Tuurlijk kijk ik dan af en toe op mijn telefoon. Het gaat er niet om dat je jezelf afstraft, maar juist liefdevol aangemoedigd om het door te zetten. 💛
-
Podcast Kit€77,00
-
7 writing prompts to rebrand your brainGratis