Mijn vlindereffect verhaal

Op een zonnige herfstochtend ergens in de jaren 90’s struinde ik met mijn oma door de stad. Ik was een jaar of 6 en hield haar hand stevig vast, terwijl ik naar de grijze rechthoekige tegels staarde onder onze voeten. We liepen door een tunnel van oude eikenbomen die hun bladeren sierlijk loslieten als confetti. Af en toe liet een briesje de goudgele bladeren dansen voor mijn voeten en als er eentje mij intuïtief opviel, voegde ik ‘m toe aan de prachtige bladeren die ik in mijn andere hand als een waaier vasthield.

Ik was vastberaden om de mooiste bladeren mee naar huis te nemen om ze vervolgens verder te drogen tussen de romans van mijn oma. Later in de winter zocht ik mijn oma’s boeken af op de verborgen schatten die ik had verzameld en we maakten er samen kunstwerkjes van. Ik maakte tekeningen en met de bladeren bracht ik ze tot leven. Zo gebruikte ik de bladeren een keer als veren voor een uil of als een jurk voor een prinsesje dat uit mijn handen tot leven kwam op papier. 

Op dit soort momenten voelde ik me het gelukkigst. Ik draag deze momenten bij me als mind photo’s. Ik herinner me niet alles uit mijn jeugd, maar dit soort mind photo’s kan ik op elk moment uit het archief van mijn brein naar voren toveren. Met andere woorden ik maak een foto in mijn hoofd en zie gedetailleerd voor me hoe dat moment was. Ik zat samen met mijn oma aan een rommelige tafel vol potloden en gedroogde herfstbladeren, onder het genot van thee en koekjes te knutselen. We waren bij elkaar en ik deed hetgeen wat ik het liefste doe: creatief zijn. Dit is het begin van mijn vlindereffect verhaal.

Deze aflevering is net ietsje anders dan dat je van mij gewend bent. Ik neem je mee in mijn vlindereffect verhaal. Een vlindereffect is volgens het internet een vergelijking die de Amerikaanse wiskundige Edward Lorenz maakte met een vlinder. Hij zei dat als een vlinder ergens op de wereld met zijn vleugels wapperde, dat dit van alles in beweging kan zetten. Het kan zelfs de formatie, snelheid of route van een tornado beïnvloeden. 

In het geval van een vlindereffect verhaal zie ik het vlindereffect als bepaalde gebeurtenissen in je leven die tot een groot keerpunt hebben geleid, waardoor er een nieuwe situatie ontstaat. Net als in storytelling heb je de oude wereld, het verlangen en de nieuwe wereld. Het verhaal is de reis die deze 3 elementen met elkaar verbindt. Ik leer je er alles over in mijn cursus: Schrijf je eigen merkbijbel. Alles in jouw wereld is met elkaar verbonden en al die ervaringen dragen bij aan jouw magie.

Liever luisteren? Zet de podcastaflevering aan op Spotify.

Je vind deze aflevering ook op Apple Podcasts, Youtube Podcasts, Pocket Casts en Podimo. Klik op follow en mis nooit meer een aflevering. Oh, en ik zou het enorm waarderen als je een review achterlaat in de vorm van ⭐⭐⭐⭐⭐

Of lees hieronder verder…

In 1990 kwam ik op deze aarde als steenbok met alle planeten uitgelijnd in mijn creatieve hoek. Vanaf dat moment volgde ik intuïtief mijn creativiteit.

De ene dag was ik een modeontwerper en ik inspireerde mijn vriendinnetjes om in onze schriften allerlei creaties te ontwerpen op onze zelf getekende poppetjes. Ik zag ooit een keer een boek met naaipatronen voor kleding liggen bij mijn oma en dacht, dat kan ik ook, haha. Dus we plakten de poppetjes op een stuk karton en knipten ze uit. De kleding die we tekenden, vouwden we om de poppetjes heen en organiseerden onze eigen modeshows. Misschien herinner je je wel van die boekjes waar je een poppetje uit kon knippen en verschillende outfits. Er zaten kleine labeltjes vast aan de outfits die je ook voorzichtig uit moest knippen, zodat je het kledingstuk om jouw papieren poppetje heen kon vouwen. 

De andere dag regisseerden we hele telenovela’s – die we de avond ervoor met onze oma’s gekeken hadden – voor onze barbies in de bloementuin van de moeder van mijn vriendinnetje. We fantaseerden over magische landschappen vol heuvels en rivieren. In het echt was de verre berg gewoon een composthoop en de magische rivier was de verloren badkuip achterin de tuin die het regenwater opving voor de bloemen. Het maakte eigenlijk niet uit, onze fantasie was rijk en levendig genoeg om de wereld door een magische bril te bekijken. 

Ik nam de spirit van mijn creativiteit overal mee waar ik heen ging. Op basisschool stonden mijn klasgenoten letterlijk voor mij in de rij met hun pokémon kaarten, want ze wilden graag dat ik hun favoriete pokemon tekende op een groter vel papier.

Ze noemden mij een ‘kunstenaartje’ op school

Later op de middelbare kreeg ik ‘kunstenaartje’ als bijnaam. Mijn klasgenoten liepen altijd langs mijn tafel om te kijken wat ik van de opdracht maakte. Ik had ooit in 6 vakken de pink panther geschilderd in de kleuren die tegenover elkaar staan op het kleurenwiel. De lerares was zo onder de indruk dat ze vroeg of ze de poster in de lerarenkamer mocht ophangen. Ik zag de poster nooit meer terug. De dagen van mijn onbezorgde jeugd vlogen voorbij, want ik had onwijs veel plezier in alles wat ik deed.

De dag des oordeels brak aan en ik moest ineens besluiten wat ik met de rest van mijn leven wilde doen. Het enige wat ik wist was dat ik mijn creativiteit wilde volgen, dus ik zei dat ik een creatieve baan wilde, zoals grafisch ontwerper of een kunstenaar. Dat viel niet goed bij mijn familie. Ineens was creativiteit een hobby en geen carrière. Ik begreep er niets van, want ze waren altijd zo trots op me.

2007 Media vormgeven

Ik ben niet voor niets een steenbok. Tegen alle meningen van mijn familie in ben ik mijn creativiteit gaan volgen en heb ik me rebels ingeschreven voor de opleiding media vormgeven. Hier kwam ik voor het eerst in aanraking met fotografie en design, ik vond het ge-wel-dig! Dit voelde niet eens als ‘studeren’. Ik leerde alles over fotografie, brand design, web design en nog veeeeeul meer.

Ik weet nog heel goed dat kunstgeschiedenis de laatste les van de dag was en dat iedereen ‘m skipte, maar ik zat altijd braaf te luisteren naar wat die man te vertellen had. Ik genoot van alle opdrachten zoals het uitbeelden van Ophelia op je eigen manier. Ophelia is het bekendste schilderij uit het oeuvre van John Everett Millais. Je werd uitgedaagd om leermeesters te zoeken. Een leermeester is een leermeester, levend of dood. Ik bestudeerde mijn leermeesters en leerde te analyseren welke aspecten uit hun werk mijn aandacht trokken en hoe ik het kan integreren in mijn verhaal of creatie. Een origineel idee bestaat eigenlijk niet. En dat hoeft ook niet. Al jouw ideeën zijn een remix van de invloeden die je toelaat in je brein.

Ik heb de opleiding met veel liefde en plezier afgerond en wilde niets liever dan doorstuderen. Als ik het eeuwige leven had, dan zou ik elk vak op aarde willen beheersen. Dit is de conclusie die ik trok nadat ik bij Edward thuis in Twilight al zijn afstudeerhoedjes aan de muur zag hangen. Ik ben verder geen Twilight fan, maar wel fan van dit idee. Dus mocht ik ooit gebeten worden door een vampier en een eeuwig leven leiden, dan verveel ik me geen dag. 😁

2011 Int. Hotel & Hospitality Management

Na heel veel weerstand tegen een creatieve carrière van mijn familie, werd ik geen dokter – zoals mijn oma wilde –  maar ik ging wel heel wat anders doen. Ik heb nog steeds geen idee hoe ik dit heb kunnen besluiten, maar misschien is dat ‘m juist. Ik heb het gewoon besloten, omdat ik geen idee had. En niet de tijd kreeg om dingen uit te vogelen. 

In plaats van naar de kunstacademie te gaan, zoals mijn oorspronkelijke plan was, ben ik de hotelwereld ingedoken, maar dan gericht op ondernemen. Ondanks dat het niet per se heel kunstzinnig was, ontmoette ik heel veel leuke mensen en had ik de beste studententijd van mijn leven. Als je een horeca opleiding doet, heb je dus praktisch elke week een borrel en mag je zelfs wijn drinken in de klas. Naja, wel tijdens een wijncursus. En eigenlijk is het niet de bedoeling dat je het drinkt, want je hoort het eigenlijk uit te spugen. Deden we natuurlijk niet.

Om in de sfeer van de wijn te blijven… Ik werd samen met een heel leuk groepje uitgeloot voor een bijzonder eindproject. We mochten een wijnreis organiseren voor onze medestudenten. En onze wijnreis ging niet naar Frankrijk, want daar was ik al geweest met de wijnreis van de studenten van vorig jaar, maar Duitsland. En dan specifiek in de Moezelstreek. Je weet wel, waar de lekkere riesling vandaan komt. We hebben het voor elkaar gekregen om Duitsland aan onze begeleiders te pitchen. 

Toen moesten we dus sponsors zoeken, marketing doen, uitingen vormgeven… 3x raden wie vooral die laatste twee deed, hihi. Ik had de branding voor de wijnreis ontworpen, waarmee de bus werd bestickerd waar we mee reisden en ik schreef een marketingplan om de wijnreis onder aandacht te brengen bij verschillende doelgroepen, zoals de studenten en de investeerders. Ook leerde ik veel over culturen, geld en kwaliteitsmanagement. Ik werkte aan mijn discipline en organisatie skills. Ik merkte dat het ritselen en ondernemen mijn aandacht trok en voelde dat er iets in mij aangewakkerd werd…

2012 Banqueting & front-office

Ik ging aan de slag bij hotels om praktijkervaring op te doen. Nooit gedacht dat in hotels werken zo avontuurlijk én ZWAAR zou zijn… Ik heb veel grappige, spannende en lichtelijk gestoorde dingen meegemaakt. Zo had het hotel waar ik werkte een ‘spook’ vleugel waar vroeger brand was geweest. Het was donker en verlaten. Soms liep ik erlangs en kreeg ik rillingen van alle verhalen die ik erover had gehoord. Ik ben zelf gek op horrorverhalen en kon er geen genoeg van krijgen, maar ik zal het je besparen.

Na de kerst in een 5-sterren hotel gedraaid te hebben, besefte ik me dat ik absoluut geen ‘horecatijger’ was. Ik werkte dagenlang 16 uur achter elkaar op een paar uurtjes slaap. 🥲 Wel leerde ik veel over dienstverlening, teamwork en hoe je mensen de beste ervaring biedt. Ook mijn mensenkennis en doorzettingsvermogen groeide.

Hoewel ik geen spijt heb van mijn keuze en een onwijs leuke en leerzame tijd heb gehad, besefte ik me ook dat het verlangen om mijn creativiteit te volgen nog sterker werd. Ik legde een gelofte af dat ik vanaf mijn creativiteit ga volgen. No matter what.

2013 Online marketeer

Ik rolde terug naar een kantoorbaan vanwege de gezondere 9 tot 5 diensten. Dit keer bij een HQ van een hotelketen. We waren pioniers in online marketing, want dat kwam toen net op. Ik werkte 4 dagen als marketeer en 1 dag als designer. Ik had mijn manager overtuigd dat ik ook goed kon designen. Ik leerde veel over online reputatiemanagement, social media en e-mailmarketing. 

Ik schreef mijn scriptie over hoe hotels de commissie van online travel agencies – zoals booking.com – kunnen omzeilen door social media slim in te zetten voor hun eigen marketing. Ik verblijf zelf bijna nooit meer in hotels, omdat we met onze hond het liefst in huisjes verblijven via Airbnb. Maar hier is een kleine tip om geld te besparen: boek altijd direct bij het hotel zelf, dan ben je goedkoper uit.

2017 E-mailmarketeer

Na mijn studie International Hotel & Hospitality Management kreeg ik een mini crisis, want ik wist weer niet zo goed wat ik wilde en besloot om het veilig te spelen door aan de slag te gaan bij een webhostingbedrijf als een e-mailmarketeer. Ik leerde de fijne kneepjes van e-mailmarketing (vak apart!), linkbuilding en alles over websites plus SEO. Ik schreef mijn eerste gastblogs op Frankwatching en Marketingfacts.

2018 Content Marketeer

​​Ik merkte dat ik afwisseling in mijn werk miste en ging aan de slag bij een agency. Hier organiseerde ik mijn eerste Instagram workshops die binnen no-time uitverkocht waren en ik zette een online academy op. Dat ging zo goed dat ik ook samen met mijn collega uitgenodigd was om een workshop te geven op Hogeschool Leiden. Ik werkte met veel creatieve en leuke mensen samen en ontwikkelde mijn schrijfskills.

2019 Content Specialist

Ik vond het werken bij een creative agency zo leuk. Dat ik aan de slag ging bij een internationale agency met klanten zoals Nike, Heineken, Peugeot en 7UP. Ik leerde te werken binnen grote teams met multinationals. Ik leerde van alles over merkstrategie en content maken op een hoger level met fancy decks en uitgebreide presentaties. Af en toe gaf ik ook rondleidingen aan Hogeschool Rotterdam. Ik daagde mezelf uit waar mogelijk, maar ik merkte toch dat de corporate wereld toch niet helemaal mijn ding was. 

De werkdruk was hoog en het voelde onmenselijk. Ik meldde me vaker ziek, omdat ik fysieke klachten kreeg. Zo gaf mijn huisarts mij een keer een verplichte schermrust van twee weken, omdat ik aanhoudende hoofdpijn had. Ik kreeg uit het niets, want zo leek het, last van eczeem. Mijn schouders waren zo hard als een baksteen en ik sliep vaker dan normaal. Ik weet nog dat ik op een ochtend mijn make-up deed voor de spiegel en ik van vermoeidheid amper mijn kwast kon pakken om rouge op mijn kleurloze wangen te smeren. Ik meldde me toen weer ziek, ik kreeg mezelf niet zo ver om naar mijn fiets te lopen en kroop met rouge op mijn ene wang weer mijn bed in. Bij de huisarts werd ik vaak fysiek behandeld: ga naar de fysio en smeer hier een zalfje op, blablabla. Als ik de vraag kreeg of ik ergens stress om had, dan dacht ik altijd: ‘Ik zit op het juiste pad, waar zou ik om moeten stressen?’.

Ik had een florerende carrière, hopte van call naar call met klanten uit LA. Ik woonde samen met mijn partner in de Markthal, waar iedereen altijd vol verwondering naar vroeg. Ik gaf onvergetelijke feestjes en had veel vrienden. Ik kon mijn vakanties prima tussen mijn werk sqeezen en ging soms wel 5 keer per jaar weg. Maar nog het meest belangrijke: als iemand mij vroeg wat ik deed, vond ik het heerlijk om aan hun gezichten af te lezen hoe cool ze het vonden. Mijn carrière bracht me respect en geloofwaardigheid. Ik deed naar mijn idee alles volgens de maatschappelijke norm. Op papier was alles perfect.

Toen kwam de pandemie en er gebeurde van alles op mijn werk. Ik begon me meer af te vragen of mijn lichamelijke klachten misschien toch verband hebben met mijn emotionele staat. Ik vroeg me af: ‘Hebben de keuzes die ik tot nu toe maakte invloed op mijn fysieke gezondheid? Een beetje stress is toch gezond? En anders hebben we altijd nog wijn, dat is het beste medicijn. Toch?’ Een glaasje wijn werkt ontspannend, maar het loste niet de interne struggles op die ik voelde. 

Ik begon patronen te ontdekken. Elke zondag kreeg ik een knoop in mijn maag. Niet van de wijn, maar van de Sunday Blues die ik voelde, omdat ik maandag weer aan de bak moest. Mijn paniekaanvallen die ik als tiener had, kwamen vaker terug als ik mezelf vergeleek met vrienden of mensen op social media. Mijn hoofd leek bijna te ontploffen toen ik naar mijn overvolle agenda keek en wist dat de projectmanager steken had laten vallen en ik straks een brandje moest blussen bij een klant. 

Ik zag deze patronen als een kans. Niet om iets te veranderen, maar om mezelf nog verder de grond in te trappen. Ik was volgens het gemene stemmetje in mijn hoofd een hopeloze loser die de situatie niet onder controle had. Ik voelde me schuldig en bleef doorgaan. Ik was het probleem, want waarom was ik niet blij met alles wat ik had? Ik mocht niet lui of ondankbaar zijn. Op dat moment wist ik diep van binnen dat ik een onbeantwoord verlangen had, maar ik was te bang om te voelen wat dat precies was en wat de consequenties zouden zijn.

2021 Root and Bloom Studio en een sabbatical

Totdat de samensmelting van de gebeurtenissen op me af kwam als een storm. Ik zag het alsof de universe mij een schop onder mijn kont gaf met een pandemie en een burn-out. Ik had ineens veel tijd om na te denken. Ik werd bewust van waar ik stond en waar ik niet meer wilde zijn. Ik schreef me in bij de KvK en nam een sabbatical van ongeveer één jaar om een reis naar binnen te maken.  

Met behulp van coaching, hypnotherapie en groepsprogramma’s krabbelde ik weer op en het voelde alsof ik door een zachte stroming werd meegenomen. Ik liet de weerstand los en liet me meevoeren, omdat ik voelde dat het verlangen dat diep in mij schuilde beantwoord wilde worden.

Wat ik vroeger als geluk en plezier beschouwde, bracht me allesbehalve geluk en plezier. Ik dacht dat de geloofwaardigheid en respect die ik kreeg door mijn baan mij happy zou maken. Ik dacht dat mijn vrijheid in geld uit te drukken was en dat als ik naar de mooiste plekjes afreisde mijn leven perfect zou zijn. Ik dacht dat mijn geluk wel zou komen als ik meer van dit soort dingen deed. Ik dacht en werkte continu aan mijn toekomstige versie en verwaarloosde het moment van nu. Elk behaald doel en promotie brachten me juist verder af van mijn geluk en vrijheid.

Mijn ervaring is uniek, maar ik weet zeker dat meerdere mensen een soortgelijk pad hebben bewandeld. Misschien lees je dit en knik je mee, omdat je een vergelijkbare ervaring hebt. Misschien voel je je op dit moment uit verbinding met jezelf. Veel mensen vallen in die valkuil, waarbij je denkt dat je geluk bij die ene droombaan of droomvakantie ligt, zolang je er maar mee kan pronken bij anderen en je ego geen honger meer lijdt. Echte geluk ligt in jezelf en je innerlijke wereld.

Het is niet dat ik op een dag wakker werd en alles dacht te weten. Stapje voor stapje ontdekte ik waar mijn innerlijke zonnetje van straalt en focuste me daarop. Door mijn ervaringen groeide ik uit tot de persoon en ondernemer die ik vandaag ben. Ik begon met mijn huidige skills en bleef mijn visie en missie scherper stellen, omdat ik toen nog niet de juiste woorden voor had. Alsof het water dat ooit zo troebel was, met de tijd steeds helderder begon te worden. Ondernemen is een soulsearching journey waarbij je leert om te gaan met je emoties. 

Ik ontdekte welke kernwaarden bij me horen en ook waarom ik ze niet volgde en in een burn-out terecht kwam. Ik hervond mijn stem. De stem waarmee ik het magische en menselijke terug wil brengen in het ondernemen. Ik zie branding en marketing niet alleen als een tool om geld te verdienen, ik zie het als een manier om mensen bewust te maken van hun menselijkheid en ze weer in verbinding te brengen met zichzelf en de natuur. Als jij floreert, dan floreert ook je business. 

Ik daag mezelf continu uit om creatiever na te denken over manieren om ondernemen leuker en lichter te maken – voor mezelf en voor mijn community. Branding verbindt je met de juiste bewonderaars die je gezien en gehoord laten voelen, terwijl je met marketing laat zien dat je om jouw mensen geeft. Er zijn geen regels en kaders. Ik heb een corporate detox moeten doen om te vinden wat goed voelt voor mijn zenuwstelsel, want dat is uiteindelijk wat het ondernemen leuker maakt. Dat hetgeen wat je doet goed voelt voor je zenuwstelsel, zelfs dat ene stapje dat je buiten je comfortzone zet.

Mijn pad is niet lineair, toch zou ik er niets aan willen veranderen. Ik geloof dat ik ben waar ik ben, door al die keuzes die ik gemaakt heb in mijn leven.

👉🏻 Omdat ik in de hospitality werkte, weet ik hoe je voor je mensen zorgt en de beste service levert. Ook heb ik een gestoord oog voor detail ontwikkeld en ben ik goed in dingen organiseren.

👉🏻 Omdat ik workshops gaf, weet ik nu hoe ik dingen het beste uit kan leggen en behapbaar kan maken. 

👉🏻 Omdat ik in de creatieve sector heb gewerkt, weet ik niet alleen hoe je dingen mooi fotografeert en vormgeeft, maar ik weet ook hoe ik het voor jou kan laten werken.

👉🏻 Omdat ik in online marketing gewerkt heb, weet ik hoe je de informatie over jouw aanbod boeiend onder de aandacht brengt bij de juiste mensen. 

Ik kan nog wel effe doorgaan… Wie ik nu ben en wat ik kan, heb ik te danken aan de ervaring die ik tot nu toe heb opgedaan. 

Misschien is jouw pad ook niet lineair, maar het heeft je wel gevormd tot wie je nu bent.

Welke opleidingen en banen heb jij gehad? Wat is jouw vlindereffect verhaal?

🦋 Leer hoe je jouw vlindereffect verhaal schrijft in de cursus: Schrijf je eigen merkbijbel.